Misschien ken je het gezegde wel: “practice what you preach”. Doen wat je zegt dus.
Als je mij kent, of misschien al een tijdje met mij werkt, weet je dat ik het vaak heb over dualiteit. Het is immers een natuurwet.
Wat is dualiteit?
We hebben het over de shift van 3D naar 4D naar 5D en hoe het loslaten van dualiteit hierbij een belangrijke rol speelt. We zijn niet meer alleen of goed of slecht, of blij of somber, of zelfs alleen man of vrouw.
Wanneer we het tijdens de coachingssessies en in de online training hebben over dualiteit zijn we hier enthousiast over en resoneert het met ons.
Vervolgens is het natuurlijk het allerbelangrijkste om dit ook in het dagelijks leven toe te passen.
Ik zal je een voorbeeld geven.
Laatst startte er een nieuwe klant in ons programma. Zij is ontzettend enthousiast en wilde graag met volle vaart van start. En toen ontstond er een probleem met de techniek. De Zoom call waarin wij zaten haperde en stopte er vervolgens volledig mee. Ontzettend vervelend natuurlijk. De klant probeerde ons vervolgens via andere kanalen te bereiken. Zij gaf hierbij aan dat ze teleurgesteld was en dat zij vond dat het in orde zijn van de techniek toch echt wel een basisvoorwaarde was voor haar om effectief aan ons programma te kunnen deelnemen.
Ons backoffice team ondernam meteen actie om het contact te herstellen.
Je kunt je voorstellen dat dit een vrij stressvolle situatie was voor beide partijen. De dualiteit stond om de hoek. Goed of slecht. Werkt of werkt niet. Geduld of ongeduld. Stress of rust. Tevreden of ontevreden. Enzovoort.
Non-duaal denken
Ik merkte in mijzelf dat ik non-duaal bleef denken. Ik oordeelde niet. Niet over de klant, niet over de techniek en niet over mijn team.
Ik ben eigenlijk zo lang als ik weet al non-duaal bezig. Dat wil zeggen: ik heb eigenlijk alles altijd proberen te bekijken vanuit twee kanten.
Je hebt misschien weleens gehoord van het poldermodel. Het poldermodel is in mijn ogen vrij non-duaal. Het bekijkt altijd meerdere kanten van een probleem en maakt effectief gebruik van onderhandelen om vervolgens tot een oplossing te komen die voor alle betrokken partijen werkt.
Dit heb ik ook altijd gedaan.
In deze situatie gold dit ook. Heb je al gedacht aan de andere kant? Ik snap dat er frustratie op zit, en tegelijkertijd: heb je er ook al aan gedacht hoe dit voor de andere partij is?
Tegen de klant wilde ik zeggen: ik vind het supermooi dat je zo bevlogen, betrokken en gemotiveerd bent om zo goed mogelijk aan de slag te gaan.
Tegen mijn klant én mijn team wilde ik zeggen: het gaat ook over vertrouwen. Voor mijn klant: vertrouw er maar op dat dit opgelost wordt en dat wij er alles aan doen om voor jou klaar te staan. Voor mijn team: vertrouw er maar op dat niet altijd alles goed gaat en vertrouw er ook maar op dat je niet gelijk wordt ontslagen of eruit wordt gegooid, want fouten maken is menselijk.
Daarnaast kunnen we juist hartstikke veel leren van zo’n situatie en helpt het ons om onze processen nog meer te verbeteren en te optimaliseren.
Non-duaal dus.
Hoe sta jij hierin? Herken je deze manier van denken? Of heb je het idee dat je hier nog veel in te doen hebt?
