Vroeger was ik een hokjes denker. Ik denk dat mannen over het algemeen sowieso meer in hokjes denken. Alles wat er in mijn leven speelde plaatse ik dan in ene hokje want dan had ik het overzicht en ook de controle over “dat hokje” (dacht ik).
De afgelopen 20 jaar zijn er zoveel gebeurtenissen op mijn pad gekomen en is de tijd zoveel veranderd, dat ik bijna niet meer in hokjes kán en wil denken.
Ik vind het nog steeds fijn om een overzicht te hebben.
Controle laat ik steeds meer los.
Dat is spannend:
- Je hokjes denken los laten
- Je controle los laten
Je gaat dan in een veld van het onbekende zitten. Rete spannend.
En: niets is er zo mooi. Het geeft het leven:
- Diepte
- Meer betekenis
- Nieuwe mogelijkheden om te leven vanuit je hoogste potentie!
Ik kom mensen tegen die zeggen: “dit is mijn werk en dit is privé”. Ik snap dat. Is ook goed. Soms. Ik kom mensen tegen die zeggen: “dat is mijn vrouw en jij bent mijn bijzondere vriendin”. Ik snap het. Ik ken mensen die zeggen: “deze baan geeft mij het vaste, zekere, inkomen en mijn eigen onderneming doe ik er dan, veilig, bij”. Ik snap het helemaal.
En hoe zou het zijn als je de hokjes weg gaat laten? Omdat het leven geen hokjes zijn, maar een stroom, of meerdere stromen van energie? Meerdere stromen van liefde? Meerdere lagen van hemelse en aardse bewegingen naast en door elkaar?
Wordt het leven dan niet leuker, mooier, waardevoller en: eren we dan niet helemaal wie we écht zijn? Dat we onszelf gaan ervaren voorbij de hokjes waarin we gestopt worden?
Ik kies voor voorbij die hokjes. Ik neem mezelf hierin zeer serieus en ook al betekent het dat we dan mogen veranderen, aanpassen, into the unknown mogen bewegen: ik doe het!
Ik weet gelukkig inmiddels namelijk ook dat door al die ervaringen die ik heb mogen hebben en elke dag weer mag voelen, dat het me brengt naar het zijn van een vrije, heilige, gezonde, bewuste man, vader, vriend, ondernemer.
Liefs, Erik
